In de krant lees ik een artikel over hufterig gedrag van ouders, die steeds vaker al schreeuwend en scheldend hun (aankomend) sporttalentje aanmoedigen om zich ook hufterig te gedragen. Omdat winnen belangrijk is en daarbij alle fatsoensregels aan de laars gelapt mogen worden. Zo staat het er niet, maar zo vat ik het even samen.

Iedereen gaat anders om met het hoofdstuk ‘eigen bed’. Bij de een ligt het kind al vrij snel op zijn eigen kamer, bij de ander slaapt hij nog jarenlang bij de ouders in bed. ‘Dat is een persoonlijke keuze en beide manieren zijn prima’, verzekert orthopedagoog Anneke Buijs. ‘Maar vroeg of laat wil je dat je kind in zijn eigen bed gaat slapen. Wat daarbij helpt, is een zo vertrouwd mogelijke sfeer creëren en natuurlijk ook consequent blijven.’

In dit laatste blog uit de serie Zorg voor schoolverzuim schrijft jeugdverpleegkundige Maggie over Monica, een meisje dat al 16 jaar is maar door haar moeder wordt behandeld alsof ze nog niets zelf kan en durft.